Pisząc codzienne komentarz do Ewangelii, zerkam na moje rozważania z ubiegłego roku. Nie chciałbym się powtarzać. Dziś mocno się zdziwiłem. Komentując rok temu dzisiejszy fragment Ewangelii, odniosłem się do słów księdza profesora który uczył mnie sztuki mówienia kazań.
Do słów śp. księdza profesora. Zmarł niespodziewanie w tym roku. Był w sile wieku. Oczywiście przyszły wspomnienia z nim związane. Przy okazji proszę o modlitwę z śp. ks. Waldemara Radeckiego.
Rozmyślając nad tym tekstem i zaistniałą sytuacją, raz jeszcze chcę zwrócić uwagę na wartość osobistego świadectwa. Nie zaniedbujmy okazji aby mówić o Chrystusie. Nawet gdy my przeminiemy, nasze słowa będą nadal budzić wiarę w innych.