Uboga wdowa wrzuciła do skarbony wszystko co miała na utrzymanie. Ku zdziwieniu słuchaczy zyskała pochwalę, w oczach Jezusa. Chrystus zwrócił uwagę na jej całkowite zawierzenie Bogu.
Wiele osób ma nieraz wątpliwości co do swojej wiary, czy jest wystarczająca itp. Niedawno miałem okazję być u rodziny z trójką dzieci. Dzieci malutkie, czasami bawiły się samodzielnie, cyklicznie jednak podbiegały do mamy. Z radościami, ze smutkami, aby się przytulić. Patrzyłem na tę kobietę gdy wciąż była dla tych maluchów. Przybiegały, bo oczywistym było dla nich, ze mama ma czas, siły, że przytuli.
Powyższy przykład ukazuje co oznacza żyć wiarą na co dzień. Być dla innych, poświęcać się. W takiej relacji rodzinnej, widać najbardziej co oznacza oddać wszystko, być całkowicie dla drugiego.
Niestety są osoby które podchodzą do wiary lękowo, lub jak do wyzwań, do zdobywania kolejnych stopni doskonałości. Efekt jednak jest mizerny. Skupiają się na sobie, kręcą się wokół własnego ja i boją się pójść na całość, oddać się, ofiarować się innym.