W Polsce mamy szacunek do chleba. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj – prosisz. Czy też dziękujesz?
W odczytanym fragmencie Ewangelii słyszymy dziś o cudzie rozmnożenia chleba dokonanym przez Jezusa. Nakarmił tysiące. Znany tekst, wielokrotnie o tym słyszeliśmy. Dziś jednak moją uwagę przykuł pewien niuans „a pozostałych ułomków zebrano jeszcze siedem pełnych koszów”
Wczoraj podczas kazania mówiłem dzieciom o uczynku miłosiernym względem ciała - głodnych nakarmić. Ująłem w tym temacie też kwestię wyrzucania przez niektóre dzieci chleba do kosza. Zdarza się to czasami w szkołach. Dzieci wyrzucą kanapki lub jabłka które otrzymują.
Czytając tekst biblijny w powyższym kluczu, w nim mamy przykład, że jedzenie nie może się marnować. Zebrano siedem koszów ułomków. Nie wiem co dalej z nimi zrobiono. Można by było wyrzucić ten chleb pod nogi, podeptać odchodząc. W Polsce mamy szacunek do chleba. Dziękujmy Chrystusowi za cud rozmnożenia chleba oraz za to, że uczy nas wdzięczności za dar codziennego pokarmu.